Over Wapen van Linschoten
Dit pand is gebouwd naast de brug op de kleirug langs de rivier de Linschoten. De kerk met de karakteristieke scheve toren, als enig 14de eeuws gebouw van oorsprong, staat op het hoogste deel van de kleirug.
Daarnaast wordt de dorpskern gekenmerkt door de afwisseling van boeren- en burgerwoningen. Hiervan dateren er een groot aantal uit de 17de en 18de eeuw.
Op een enkele uitzondering na zijn het lage huizen.
Veel gebouwen in de dorpskern en het buitengebied om Linschoten heen staan op de monumentenlijst.
Vanaf de bouw in 1585 heeft het nu zogenaamde “koffiehuis” gefungeerd als rechthuis en later (tot 1919) als raadhuis. Afkondigingen vonden plaats op de zondagmorgen na de kerkdienst, vanaf het natuurstenen bordes, voor de deur van de toenmalige gerechtskamer of raadszaal.
Onder de opkamer (het oudste gedeelte) ligt een grote ruime kelder.
Het gedeelte vóór dit achterdeel (nu café) is in de 18de eeuw gebouwd.
De zijvleugel met het lessenaarsdak (nu keuken) stamt uit de 18de eeuw/ begin 19de eeuw. Het hele pand is in drie formaten bakstenen opgetrokken en typerende raampartijen.
Het koetshuis aan de Dorpstraat met de getoogde inrijdeuren (nu feestzaal) is uit de 2de helft van de 19de eeuw en heeft diverse functies gekend. Uit de kelder en huidige eetzaal (voormalige rechtzaal) zijn stukjes fraai gekleurde tegels uit de 1ste helft van de 17de eeuw bewaard gebleven. In de eetzaal bevindt zich nog een bakstenen schouw. In de “galagkamer” is een 19de eeuwse rondboogvormige kachelnis aanwezig. Hier zijn ook nog een aantal bijzondere tegels te zien uit de oude tijd. Een enkelvoudige balklaag in deze ruimte ondersteunt de vloer van de verdieping erboven. Het vroegere raadhuis kwam in 1937 in handen van G. Ribbius Peletier, die het in dat zelfde jaar compleet liet restaureren. Voor deze restauratie was het pand witgepleisterd en bevonden zich in de gevel empire-vensters.
Na de restauratie kreeg dit pand de functie “het koffiehuis van Linschoten en Snelrewaard”, nu in de volksmond genoemd Café van Eijk.
In 1969 werd het pand gelegateerd aan Vereniging “Hendrick de Keyser” Deze vereniging stelt zich tot doel de historische monumenten in haar bezit te onderhouden en veilig te stellen voor de toekomst.
Het pand heeft een grote historische waarde als voormalig gerechtelijk en bestuurlijk centrum van Linschoten. Bouwhistorisch is het pand van belang als voorbeeld van het type “samengesteld huis” en als dominante factor in de stedenbouwkundige opzet van het dorp Linschoten.
Met deze, voor velen in de omgeving vertrouwd geraakte achtergronden, zijn wij u graag van dienst voor uw cafébezoek, lunch, diner, terras of feesten en partijen.